Puszcza Borecka. Wskazujemy na dowody, że strefy ochronne reliktów powstają, kiedy nie ma już lasu [11 listopada 2018]

[11 listopada 2018]

Puszcza Borecka. Wskazujemy na dowody, że strefy ochronne reliktów powstają, kiedy nie ma już lasu

To jedno zdjęcie obrazuje problem jakości ochrony gatunkowej w Puszczy Boreckiej i powód, dlaczego dokumentujemy stanowiska reliktowych mszaków i porostów, wykonując zdjęcia sferyczne drzew i każdego okazu gatunku chronionego na drzewie, zabezpieczając w ten sposób dowody.

W 2009 roku naukowcy z Uniwersytetu Warmińsko Mazurskiego przeprowadzili waloryzację przyrodniczą nadleśnictwa Borki pod projektowany plan urządzenia lasu na lata 2010- 2019. Wyznaczyli w tym miejscu kwadrat o bokach 50/50 metrów (zdjęcie zrobiono w środku kwadratu) a w nim odnaleźli stanowiska gatunków chronionych, w tym porostu- granicznika płucnika dla którego ówczesne rozporządzenie w sprawie ochrony gatunkowej grzybów przewidywało ustanowienie 100 metrowych stref ochronnych wokół drzew z porostem. W takich strefach nie prowadzi się żadnych prac gospodarczych.

Wyniki waloryzacji zostały przekazane dla pracowników Biura Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej oraz dla leśników, celem takiego zaprojektowania prac gospodarczych na następne 10 lat, żeby nie zniszczyć siedlisk i stanowisk chronionych ustawowo gatunków.

Przy projektowaniu planu urządzenia lasu, najwyraźniej zignorowano powyższe rozporządzenie oraz potrzebę identyfikacji nieznanych jeszcze wówczas innych stanowisk gatunków strefowych porostów, bowiem w kolejnych latach wykonywano prace gospodarcze, które są zabronione na podstawie rozporządzenia w sprawie ochrony gatunkowej grzybów.

9 października 2014 r. wyszło znowelizowane rozporządzenie, w którym ograniczono zasięg stref ochronnych dla granicznika płucnika (Lobaria pulmonaria) ze 100 m wokół stanowiska do 50 m. Na przełomie 2015 i 2016 r. przy zaangażowaniu wielu organizacji ekologicznych oraz osób ze środowisk naukowych (niektóre z nich miały i wciąż mają z tego tytułu problemy w dalszej karierze zawodowej), powstały w Puszczy Boreckiej STREFY OCHRONNE GRZYBÓW ZLICHENIZOWANYCH a tym samym jedna z 3 największych w Polsce ostoi reliktowych gatunków porostów.

Niestety do tego czasu, siedliska będące w granicach tych stref ochronnych zostały zdegradowane w wyniku zaprojektowania przez BULiGL oraz zrealizowania przez Naleśnictwo Borki prac gospodarczych typu rębnia IIIb – gniazdowa.

Biała mapa na zdjęciu, przedstawia zniszczenia jakich dokonały, pośrednio Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej projektując pul oraz bezpośrednio nadleśnictwo Borki realizując w latach 2010- 2015 rębnie gniazdowe w 100 metrowych buforach wokół stanowisk gatunków, dla których ustanawia się 100 metrowe strefy ochronne. O jednej z 3 największych ostoi reliktowych gatunków porostów w Polsce, która jest zlokalizowana na Mazurach w Puszczy Boreckiej, zapewne słyszycie pierwszy raz w życiu. Nie dowiecie się o niej od leśników, którzy nie są z niej zadowoleni, mając jako nieliczni w Polsce na zarządzanym przez siebie terenie, gatunki wskaźnikowe dla lasów pierwotnych. Tak wygląda ochrona gatunkowa w Państwowym Gospodarstwie Leśnym Lasy Państwowe. Konfrontacja dwóch ustaw: ustawy o lasach oraz ustawy o ochronie przyrody. Przy czym ta pierwsza jest domeną wpływowych ludzi i pieniędzy a ta druga- pasji, ruchów społecznych i narażania się na „nieprzyjemności”.