DIALOG NAD ZAPRZESTANIEM WYRĘBU LASÓW OCHRONNYCH BIAŁEGOSTOKU – Inicjatywa SupraśLas i Ratujmy Las Turczyński [6 kwietnia 2022]

[6 kwietnia 2022]

[Inicjatywa SupraśLas i Ratujmy Las Turczyński]

Podsumowanie dotyczące odpowiedzi Nadleśnictwa Dojlidy w sprawie postulatów organizacji pozarządowych zaprzestania wyrębu lasów ochronnych wokół Białegostoku.1.Żądanie leśników, określenia zakresu współodpowiedzialności za bieżące i długofalowe skutki realizacji postulowanych działań z uwzględnieniem wszystkich funkcji lasu

Ma na celu zastraszenie strony społecznej odpowiedzialnością prawną i finansową za ewentualną faktyczną realizację postulatów dotyczących zaprzestania wyrębu lasów ochronnych. Dotyczy to uwolnienia procesów naturalnych w lasach nie użytkowanych rębnie.

2. Żądanie leśników, określenia podmiotów odpowiedzialnych za finansowanie działań wykraczających poza możliwe do sfinansowania przez Lasy Państwowe

W powiązaniu z deklaracją leśników zaproszenia władz samorządowych na spotkanie, jest to przede wszystkim próba odseparowania strony społecznej od jej sojuszników w samorządzie. Jeśli takich sojuszników nie ma, jest to wówczas próba dyskredytacji strony społecznej w oczach samorządu i jednoczesne umocnienie pozycji leśników, jako jedynych powołanych do wyboru metodyki zarządzania lasami.Powyższe żądanie było już wystosowane przez Nadleśnictwo Giżycko w trakcie dialogu społecznego nad zaprzestaniem wyrębu Lasu Miejskiego. Strona społeczno- samorządowa wielokrotnie proponowała leśnikom podpisanie obustronnego porozumienia, które każdorazowo było odrzucane przez leśników, przerzucających odpowiedzialność prawną i finansową na organizacje pozarządowe i samorząd.

3. Żądanie leśników, przygotowania przez stronę społeczną merytorycznego wkładu w zarządzanie lasami

Powyższe stanowi próbę przekonania strony społecznej o całkowitym braku kompetencji do dyskusji o sposobie zarządzania lasami. Jest to próba wystraszenia organizacji pozarządowych zawiłością „sztuki leśnej” przy jednoczesnej próbie narzucenia sposobu prowadzenia rozmów o lesie językiem specjalistycznym, niezrozumiałym dla przedstawicieli strony społecznej oraz strony samorządowej, zaproszonej przez leśników na spotkanie.

4. Żądanie leśników, określenia przez stronę społeczną nadzoru nad planowaniem, realizacją i oceną wpływu zabiegów gospodarczych i uczestnictwem organizacji pozarządowych w wszystkich wymienionych etapach

Spełnienie oczekiwań leśników wymagałoby zmiany celów statutowych organizacji pozarządowych, poprzez wpisanie hodowli lasu w statucie. Jest to nie wykonalne w obowiązujących realiach prawnych i stanowi dowód, na próbę zaszachowania strony społecznej przy obecności zaproszonych przedstawicieli władz samorządowych, poprzez udowodnienie, że tylko leśnicy są uprawnieni do zarządzania lasami.

5. Zaproszenie władz samorządowych na spotkanie

Jest to dowód na zastawienie przez leśników pułapki, która będzie miała na celu oddzielenie strony społecznej od sojuszników w samorządzie. Jeśli strona społeczna takich sojuszników w samorządzie nie posiada, wówczas może nastąpić konfrontacja przedstawicieli samorządu ze stroną społeczną, który to samorząd poprze działania leśników jako zasadne, celowe i oparte na obowiązujących praktykach i prawie.

6. Jednostronne określenie przez leśników, daty spotkania w odrębnym piśmie

Jest to forma zastraszania strony społecznej. W powiązaniu z jednostronnym określeniem agendy spotkania, jest to kolejna pułapka, powodująca efekt mrożący, w związku z brakiem ram czasowych na przygotowanie się przez stronę społeczną do spotkania. Lawirowanie datą spotkania, daje leśnikom następujące rozwiązania:

• opóźnianie terminu spotkania – do czasu aż leśnicy nie ustawią zakulisowo po swojej stronie władz samorządowych;
• przyspieszenie terminu spotkania – co uniemożliwi przygotowanie się merytoryczne przez stronę społeczną lub pozwoli leśnikom na zapobieganie ruchom strony społecznej, próbującej uzyskać wsparcie sojuszników w samorządzie;
• odwlekanie terminu spotkania w nieskończoność – aż do wystygnięcia zapału strony społecznej i jej sojuszników, co jest bardzo skutecznym rozwiązaniem, jeśli uwarunkowania społeczne będą bardzo niekorzystne dla leśników.

W podsumowaniu

Pismo jest skonstruowane w takich sposób, żeby:

• wywołać efekt mrożący (nie dopuścić do jakiegokolwiek spotkania);
• zdyskredytować stronę społeczną w obliczu władz samorządowych;
• spowodować całkowitą klęskę strony społecznej;
• umocować Koncern leśny PGL LP w oczach opinii społecznej i władz samorządowych, jako jedyny powołany do zarządzania lasami.

Plusy zaistniałej sytuacji

• machina ruszyła.
• leśnicy zgodzili się na rozmowy o przyszłości lasów ochronnych dużej aglomeracji miejskiej, jaką jest Białystok. To już kolejne duże miasto w Polsce.
• zostały otwarte liczne ścieżki szukania sojuszników;
• zostały uruchomione ścieżki dotarcia do mediów, które będą zainteresowane całą sprawą;
• nastąpiło otwarcie dyskusji o lasach ochronnych w kolejnym dużym mieście Polski.

Propozycje rozwiązań:

1. Przygotowanie opinii prawnej, która punkt po punkcie podważy zamysły leśników;

2. Przytoczenie opracowywanych w tej chwili na poziomie GDLP Dobrych praktyk w gospodarowaniu lasami miejskimi i podmiejskimi, które zakładają całkowite odejście od rębni;

3. Przytoczenie leśnikom przykładu Lasu Mokrzańskiego, gdzie powyższe praktyki są pilotażowo wdrażane;

4. Przygotowanie skargi do zaplanowanego na kwiecień 2022 r. audytu FSC, nawiązującej do niezgodności RN 01/21:

Dowód obiektywny: Obawy stron trzecich, co do ryzyka utraty wartości ochronnych wskutek prowadzonych prac gospodarczych w lasach HCVF. Organizacja ma obowiązek wdrożenia działań korygujących w celu zademonstrowania spełnienia wymagań, o których mowa powyżej. Sprawne działania korygujące, koncentrują się na konkretnych zdarzeniach opisanych w dowodach, jak również na przyczynach w celu usunięcia niezgodności i uniemożliwienia jej wystąpienia w przyszłości.

oraz obserwacji OBS 01/21 w kontekście jakości współpracy, (a raczej próby wykiwania, podważenia i dyskredytacji strony społecznej):

Wskazuje się potrzebę dalszego poszukiwania metod i form pogłębiania współpracy z interesariuszami w celu lepszego rozwiązywania kwestii spornych i kontrowersyjnych. Zapewnienie właściwych sposobów komunikacji z lokalnymi społecznościami ma przyszłościowo na celu zmniejszyć ilość zagadnień budzących wątpliwości strony społecznej, w tym w zakresie lasów HCVF.

5. Organizacja spotkania z grupą Las Tulecki – wspólna sprawa, zaangażowaną w powstrzymanie wyrębu lasów ochronnych Poznania. Spotkanie powinno odbyć się przy udziale prawników Client Earth.

Działania strony społecznej muszą być asertywne i adekwatne do poziomu merytorycznego konfrontacji, jaką zakłada Koncern leśny PGL LP.

Wykonawca: Adrian Grzegorz, Fundacja Las Naturalny