REKOMENDACJE DLA GRUPY ZIELONE WRZOSY- TORUŃ [25 kwietnia 2022]

ASCII Kolor stitching | 2 pictures | Size: 5514 x 2757 | Lens: Fisheye | RMS: 2.92 | FOV: 360.00 x 180.00 ~ 0.00 | Projection: Spherical | Color: None |

[25 kwietnia 2022]

[Zielone Wrzosy- Toruń]

Rekomendacje dla grupy Zielone Wrzosy- Toruń

  1. Dziki Park, Park Naturalny- odnalezienie definicji, która umocuje Zielone Wrzosy w koncepcji planistycznej/ historycznej, zrozumiałej dla urzędników

Grupa Zielone Wrzosy chroni niewielki urokliwy kompleks leśny oraz łąkę, bardzo ważne pod względem społecznym, tworzące wyspę biocenotyczną w mieście, gdzie występują również liczne osobliwości przyrodnicze i historyczne, takie jak umocnienia forteczne, okopy, sosny i dęby o nietypowym pokroju, łąką, na której wypoczywają mieszkańcy. Cały obszar jest poprzecinany wydeptanymi piaszczystymi ścieżkami. Zagrożeniem w tej chwili są plany zabudowy łąki i budowa drogi przecinającej las. Próba dotarcia do urzędników odbija się o faktyczną wartość tego miejsca, umniejszaną przez urzędników do „terenu porośniętego roślinnością wysoką” oraz „ugorów”. W języku urzędniczym nie ma odpowiednika dla tego typu miejsc. Funkcjonują terminy takie jak: park, rewitalizacja, zagospodarowanie, infrastruktura, przebudowa. Są to terminy wymuszone przez język używany w planach zagospodarowania przestrzennego, dokumentach planistycznych, jest to język wymagany w dotacjach na szczeblu Urzędu Marszałkowskiego, Urzędu Miejskiego, Funduszy Obywatelskich. W efekcie końcowym, brak dojrzałej, umocowanej w istniejących strukturach planistycznych i zagospodarowania przestrzennego- definicji „dzikiego miejsca”, powoduje trudności w zrozumieniu przez urzędników wartości tego miejsca.

Co należy zrobić:

Należy odszukać w literaturze bądź skonsultować się z ekspertem- architektem krajobrazu, w sprawie historycznych, udokumentowanych koncepcji zagospodarowania terenu parkowego bądź lasu podmiejskiego wokół dużych miast (Hiszpania, Włochy, Francja, Wielka Brytania, USA, Las Lubecki w Niemczech), z zachowaniem jego wszystkich cech naturalnych. Może to być idea dzikiego angielskiego ogrodu, do której odwołuje się Tolkien w swojej twórczości (Rivendell), idea ogrodu odwołującego się do epoki romantyzmu lub nieco bardziej uporządkowanego Central Parku w Nowym Jorku.

Oczekiwane rezultaty:

Komunikacja z urzędnikami na szczeblu Urzędu Miejskiego nie będzie obarczona umniejszaniem przez urzędników wartości lasu i łąki. Przedstawienie spójnej, opartej na istniejących przykładach na całym świecie, koncepcji dzikiego parku lub dzikiego ogrodu lub lasu społecznego spowoduje, że wasze cele, które chcecie osiągnąć, będą miały punkt odniesienia w funkcjonujących, sprawdzonych, realnych i wykonalnych sposobach zagospodarowania terenu. Wśród urzędników na szczeblu decyzyjnym, łatwiej będzie zaadaptować w postanowieniach, decyzjach i miejscowych planach, konkretny koncept, który już istnieje w architekturze krajobrazu. Urzędnikom bardzo trudno jest wydawać postanowienia i decyzje dla „nieużytku” i „terenu porośniętego roślinnością wysoką” inne niż tylko dotyczące zagospodarowania takich terenów.

2. Waloryzacja estetyczna i przyrodnicza oraz promocja

Las i łąka, które są tak ważne dla mieszkańców, zostały przez was wstępnie zwaloryzowane pod kątem osobliwości przyrodniczo- historycznych. Są to np. „Księżycowa polana” i „Motylowisko”, drzewa o nietypowym pokroju, powojenne okopy, schrony. Niektóre z tych miejsc oznaczyliście tabliczkami z imieniem drzewa, krótką wzmianką historyczną. Każde z tych miejsc, jest jednak zbyt mało rozpoznawalne dla osób, które nie są wyczulone na estetykę tego miejsca, tak jak wy.

Co należy zrobić:

Należy lepiej oznaczyć/ określić poszczególne uroczyska i osobliwości przyrodniczo- historyczne poprzez wykonanie małej infrastruktury z drewna- barierki drewnianej, stanowiącej punkt widokowy lub punkt przystankowy z tabliczką, na której znajdzie się opis miejsca i symbol przystanku (np. szyszka, liść, kwiat). Należy wykonać artystyczny rysunek ołówkiem wszystkich miejsc przystankowych i przygotować ulotkę, która będzie zachęcać do zwiedzania trasy spacerowej.

Oczekiwane rezultaty:

Skierowanie uwagi mieszkańców na lokalną ciekawostkę, jaką jest trasa spacerowa z interesującymi punktami przystankowymi spowoduje, że las oraz łąka, które chcecie chronić, zostaną uspołecznione/ utrwalone w świadomości społeczności lokalnej. Wartości przyrodniczo- historyczne staną się bardziej klarowne/ czytelne dla osób, które chciałyby zrozumieć wartość tego miejsca.

3. Dalsze uspołecznienie lasu oraz łąki:

Problemem na który wskazujecie, jest prezydent Torunia, który nie traktuje poważnie oczekiwań społecznych dotyczących waszego lasu i łąki. Każdy samorządowiec postawiony w konfrontacji z rodzinami z dziećmi- w dłuższej perspektywie oddziaływania takiej presji społecznej- przegra lub będzie chciał wyjść z twarzą wobec swojego wcześniejszego stanowiska w sprawie.

Co należy zrobić:

Przygotować nieingerujące w dziki charakter lasu i łąki, drewniane instalacje edukacyjne dla dzieci w wieku przedszkolnym oraz klas 1-3. Po przygotowaniu waloryzacji przyrodniczej oraz estetycznej oraz wykonaniu instalacji edukacyjnych, należy zawiązać długoterminową współpracę z placówkami edukacyjno- wychowawczymi. Współpraca może ograniczać się do cyklicznych spacerów z okazji Dnia Ziemi, Międzynarodowego Dnia Lasów itd. Wasza rola będzie się ograniczała jedynie do prowadzenia usług przewodnickich. Filmy i zdjęcia ze spacerów powinny być publikowane nie tylko na waszym profilu ale również na fanpage placówek szkolno- wychowawczych i lokalnych gazetach.

Oczekiwane rezultaty:

Dalsze uspołecznienie lasu i łąki. Utrwalenie w świadomości prezydenta miasta, kluczowego znaczenia lasu i łąki dla rodzin z dziećmi. Uśmiechnięte i zadowolone dzieci przebywające w dzikim parku i na dzikiej łące to najlepsze zabezpieczenie tych miejsc przez sprzedażą pod zabudowę.

4. Skalowanie wspólnych wartości na całe miasto. Poszukiwanie sojuszników w innych częściach miasta. Sieciowanie.

Osobom zasiadającym na wysokich stanowiskach urzędniczych, łatwo jest zbagatelizować postulaty małej grupki mieszkańców, odosobnionych ze swoimi poglądami w jednej części miasta. To sprawia, że obrona lasu i łąki przed zabudową, staje się jeszcze trudniejsza.

Co należy zrobić:

Trzeba odszukać inne grupy obywatelskie na terenie miasta Toruń, które działają z podobnych pobudek co wy. Trzeba nawiązać z nimi współpracę w taki sposób, żeby wasze wartości były komunikowane także w ich przekazie. Trzeba w tym celu spotkać się i omówić wspólną strategię komunikacji, w tym sposób komunikacji z urzędnikami. Urzędnicy muszą zrozumieć, że skala waszych oczekiwań sięga co najmniej kilku innych miejsc spornych w mieście.

Oczekiwane rezultaty:

Skalowanie wspólnych wartości w prowadzonej komunikacji społecznej oraz wyrażanych w pismach kierowanych do urzędników wywoła efekt mrożący wśród urzędników, którzy zaczną poszukiwać dialogu społecznego/ oczekiwanych rozwiązań. Poważne rozmowy pomiędzy urzędnikami/leśnikami a kilkuosobowymi grupami społecznymi zaczynają się wówczas, gdy urzędnicy zostaną przekonani, że reprezentujecie dużą grupę społeczną, z którą powinni się liczyć. Przełamanie mentalnej bariery pomiędzy „garstką osób o radykalnych oczekiwaniach” a „grupą osób reprezentujących osiedle” jest ważne. Kluczowe jest jednak sprawienie, żeby „grupa osób reprezentujących osiedle”, miała wsparcie kilku innych podobnych grup rozsianych w całym mieście.

 

Wykonawca: Adrian Grzegorz, Fundacja Las Naturalny